I.v.m. de weersvoorspellingen staat vandaag de lange noordelijkste rit van 335 km op de agenda. Rob wilde een koninginnenrit nou die kan hij krijgen. Wij rijden de rit ook maar niet nadat Gerard nieuwe banden heeft besteld bij de bandenboer van John. Het is handen en voeten werk maar via de Nederlandse Triumph site kunnen we ze duidelijk maken welke banden ze moeten bestellen. Zo rond 11u gaan we aan de route beginnen. We gaan weer de n260 op richting Sort. In Sort drinken we weer koffie bij hetzelfde tentje als gisteren, en zowaar we worden herkend.
Na de koffie vervolgen we onze weg de bergen in. We kronkelen omhoog. Zou het korte bochten draaien nu beginnen? Nee. Tot aan Urus zijn het merendeels lange bochten waar je zo lekker in kan hangen. Dan duiken we de Tunel de Cadi in, het is een toltunnel van 5 km in. Het is erg koud in de tunnel brrrrrrrrrrrrrrrrrr.
Dan begint het echte werk. We rijden door het natuurpark Serra de Cadi met alleen maar het echte korte bochtenwerk. We blijven van buitenbinnennaarbinnenbuiten draaien. Lekker in zijn 3, soms terug naar 2, beetje bijremmen, in de bocht en gas erbij. Het is asfalt is goed, grijs van kleur alhoewel Ivo vindt dat het gele wegen zijn en dat er salamanders in wonen. Met regelmaat komen we dappere wielrenners tegen, ze zwoegen zich letterlijk bij de bult omhoog, knap hoor. De hoogste bergpas van vandaag is 1700m.
Om 19u zijn we weer in het hotel, na 335 km met zeker de helft alleen korte bochten hebben wij onze portie wel gehad vandaag.
