We doen het vandaag rustig aan, we hebben tenslotte vakantie. De meesten rijden vandaag met zijn 2en. John en Frans zijn drukdoende met het zoeken naar een nieuwe achterband voor John zijn BMW GS 850. Ze hebben gisteren de lekke achterband wel gerepareerd maar één van de pluggen die ze er ingeplakt hebben lekt. Of dat lekken nu komt van er te lang mee doorrijden of er met te hoge snelheid mee rijden is niet bekend. En of de twee gaten dan komen van de houtvezels die ze er uit gepeuterd hebben zeg het maar. In ieder geval is de achterband nog lek.
Wij gaan richting Tremp, eerst kaarten kopen en zien dan wel verder. Tremp is een redelijk grote plaats, veel is er niet te doen. Middenin Tremp vinden we een klein tabakszaakje met zowaar ansichtkaarten. In vlot Catelaans legt de dame mij uit waar het postkantoor is. Het enige wat ik erop uit kan maken is dat we bij iets groots (ik denk kerk) linksaf moet, maar welke straat links? We rijden terug maar vinden niets wat op een postkantoor lijkt. Dan maar verder we komen vast nog wel een brievenbus tegen.
Langs één van de vele stuwmeren rijden we de N260 op. Het zoeft lekker door de lange bochten richting Sort. We kruisen in Ribera de Montardit een pelgrimsroute die uiteindelijk uitkomt in Santiago de Compostela. Weer valt het ons de weidsheid op van Noord Spanje. Als er geen landbouw of veeteelt is ligt er een rode waas van klaprozen over de velden. In Sort is het tijd voor de lunch, we laten ons op een terras zakken en zowaar de “el correo” is op de andere hoek waar ik de kaarten op de post kan doen.
Zo tegen 18u komen Ivo, Rob, Huub en Paul binnen. Ze hebben genoten van de noordelijke route. Dat je per se een moderne motor moet rijden om bij te blijven is niet waar. Ivo heeft zijn reisgenoten van vandaag laten zien dat je ook kan raggen met zo’n overjarige K100.
Het is 19.30u als John en Frans met verhitte hoofden binnenkomen. Ondanks de bandenwissel van John hebben ze er nog 250 km opgedraaid vandaag. Het laatste stuk onder begeleiding van een groep locals die zij dachten eventjes in te kunnen halen. Nu nog wachten op de verhalen van Hans en Henri.