Donderdag 20 augustus
Vertrek staat gepland voor 9u. en dat lukt. Wel moet eerst het dagelijkse rondje vee gedaan worden. Piet kampeert tot we terug zijn in de kennel, en de dames krijgen hun dagelijks portie graan waar onder het graanpikken door de pikorde weer in beeld gebracht wordt. De motoren worden gestart, voorzichtig stuurt Gerard de A12 op. Veel rustiger als wat ik gewend ben maar dat komt van de nieuwe bandjes. Bij Rees gaan we eraf de B67 op, regelmatig komt Munster en meer bekende plaatsnamen op de borden voorbij. Het is te merken dat we vaak toeren in dit gebied. Het voordeel van toeren in Duistland is dat er weinig drempels zijn én op de B-wegen mag je 100, oftewel een lekker rijtempo.
Tijd voor koffie is het in Neuenkirchen. We zitten op het overdekte terras van een eissalon. Tegenover is een etalage waar een mevrouw staat die het koud heeft en dat terwijl de etalage in de volle zon staat. Verder gaat het naar Lastrup waar we de eerste currywurst scoren van deze vakantie. Vanaf de currywurststop gaat het links, één of ander klein landweggetje op, als we daarna weer rechts en rechts gaan komen we weer op de doorgaande weg uit maar dan 500 meter verder. Hier sluiten we weer aan bij de vele vrachtwagens. De route die we rijden is geen snelweg maar een goed alternatief voor het vrachtverkeer die op deze manier de mautheffing omzeilt.
Tegen 14.30u is het tijd om te tanken, de benzine is hier behoorlijk goedkoper dan bij ons. Hier hebben ze tenminste het kwartje van Kok nooit betaald of al terug gekregen. Gerard komt met de caissière in gesprek, deze spuit haar gal over het asiel- en bootvluchtelingen beleid van Angela, ze is het er duidelijk niet mee eens. Ondanks de voor ons goedkope benzineprijs duwt Gerard zijn motor liever. We zijn inmiddels vlak onder Cuxhaven. De Weser gaan we over na Ovelgünne. Opvallend is het dat er zoveel bossen zijn in Noord-Duitsland ik had het niet verwacht, ik had meer een vergelijk gemaakt met het vlakke en kale noordelijk Nederland.
Toch nog maar even van de motor af om de benen te strekken en een lekker appeltje naar binnen te werken. En ja, appeltje op = afval. Ik wil netter zijn als Gerard en besluit mijn klokhuis met een fraaie boog in de struiken aan de overkant van de weg te gooien. Helaas gaat de fraaie boog niet vooruit maar recht omhoog. Gerard heeft niets in de gaten en kijkt dan ook stomverbaasd op als mijn klokhuis naast hem op de tanktas ploft.
Verder gaat naar Wischhafen, vlak voor Wischhafen vinden we aan de doorgaande weg Gästehaus “Sieb”. Helaas we te vroeg, ze zijn om 17u open, dan eerst het terras maar testen. Geduldig wachten we tot ze open gaan, en jawel, de buitenlampen gaan aan, de kamermeisjes gaan naar huis. Ze hebben een doppeltzimmer voor ons, en de motoren kunnen achter in de hal van de “Schützenverein” staan. De kamers zijn goed, echt Duits, ruim en netjes. Maar goed dat we genoeg ruimte hebben gezien onze bagage. Het eten smaakt Gut, een biertje en de schnitzel gaan er altijd wel in.
