Categorie: Reizen

Gisteravond hebben we gegeten in Girona. Onder leiding van meester Rob zijn we met de bus naar Girona gegaan, gegeten in het centrum na eerst een aperitief op de Ramblas de la Liberta. Na Spaanse gebruiken eten we om 21u. de ene helft zit aan een tapasmenu, de andere helft aan een drie gangen menu. Van alles wordt er besproken van serieus tot flauwekul. We kunnen met de bus van 23u of 24u terug, natuurlijk kiezen we voor de laatste bus anders moeten we zo vroeg weg. Helaas het terras wordt voor 23u gesloten en staan we veel te vroeg bij het busstation, 45 minuten wachten is wel lang. Ivo roggelt twee taxi’s om ons terug te brengen naar het hotel.

Om 9u is het hele gezelschap druk aan het pakken. We verkassen vandaag naar het tweede hotel van deze reis het Terradetts hotel in Cellier. De route gaat vandaag deels binnen door en deels over de snelweg. Het eerste gedeelte stuurt lekker, mijn tempo ligt niet idioot hoog zoals sommigen graag zouden willen maar voor mij toert het lekker en goed.

Het tweede gedeelte van de route gaat na Vic zo’n 50 km over de snelweg. Daarna gaan we over de provinciale wegen richting Andorra. Het is rustig op de weg, het asfalt goed. Het landschap is ruim, weids zover we kunnen kijken. Hier en daar staan wat huizen en thats it, wat een ruimte. Aan de natuur kan je zien dat we vroeg in het jaar zijn, de lucht is helder blauw maar het kijkt koud. Je kan gewoon zien dat het koud is. Op een gegeven moment gaan we richting Tremp langs een stuwmeer. Als ik op de muur van de stuwdam rij is rechts het water veel lager als aan de linkerkant. Rechts in de kom van het stuwmeer staat een huis op de muur waar het water door in het reservoir stort. Als je zo zou kunnen wonen dan is dat toch écht een unieke plaats!

Tegen 9u is er rühring bij de motoren. Het begint te kriebelen, we willen rijden. Het weer is goed, strak blauwe lucht met een frisse wind. Het asfalt is meer dan goed, weinig verkeer wat wil je nog meer. Na 10 minuten is het einde route voor mij, mijn route is gewoon op en ik ben niet de enigste wie zijn route niet gewoon loopt. Ivo zijn routes zijn te lang en kan het niet op de kaart in zijn Garmin krijgen. Blijkt dat mijn TomTom terecht gestopt is bij het eindpunt, de oplossing voor mij is de route opnieuw starten, voor Ivo is het wat moeilijker. Hij heeft geen kaartmateriaal van Spanje in zijn doosje en gaat met een kaart op de tanktas verder.

Links van ons doemen de sneeuwtoppen van de Pyreneeën op, het blijft indrukwekkend zo’n massief. Langzaam slingeren we omhoog, het bochten werk is begonnen. De aanwijzingen van de bergtraining komen weer voorbij, bocht naar links naar buitenbuitenbuiten en naar binnen. Bocht naar rechts , tegen de middenlijn en terug naar het midden van je weghelft. Het blijft mooi sturen. Onderweg komen we meerdere reisgenoten tegen, sommigen zijn elkaar al kwijt geraakt.

Zo rond 18u is iedereen weer terug met elk zijn eigen verhaal. De een is de route kwijt, de ander heeft het maximale eruit gehaald. Het komt erop neer dat we allemaal hebben genoten. Om 19.30u gaan we met de bus naar Girona om Girona bij avond te verkennen.

Vandaag de laatste zaken nog op een rijtje zetten. Gerard weet zijn pin van de creditkaart niet meer, of toch wel?! Na 2 bakken met papier nog geen succes, voordeel hiervan is wel dat direct de oude papieren verbannen zijn naar het grote archief. Dan maar vertrouwen op zijn geheugen. Hij heeft tenslotte 3 kansen om het te verkloten.  Waar rempel, hij heeft geluk de eerste poging is een daverend succes. De laatste prulletjes nog in de handbagage frutten en we zijn klaar voor een week toeren in Spanje. alleen mijn werk back-up nog even weg brengen en we zijn klaar.

Om 14.30 worden we verwacht bij het clubgebouw waar we dan gezamenlijk met de auto’s naar Weeze rijden.

Het is 12.15u als er een smsje van Henri komt dat ze op plaats van bestemming zijn, Girona. Het is weer is goed zonnig en 15C.

We zijn de laatste als we bij het clubgebouw zijn. De overige leden van het reisgezelschap staan al te wachten. Rob & Paul worden uitgezwaaid door hun eega’s zodat die zeker weten dat ze weg zijn. Voor ons is het de eerste keer dat we vliegen vanaf Weeze. Aan de volle parkeerplaatsen is te zien dat wij niet de enigen zijn. Onze vlucht is vol, merendeel gezinnen met jongere kinderen. Er zijn kinderen bij die niets mankeren aan de longen.

De vlucht duurt 1 uur en 75 minuten. Bij het opstijgen neemt de piloot de drempel van de start te hard, hij is zeker nog in zijn oefenperiode. Boven de Pyreneeën is het wind van zee en niet zo’n beetje ook, het toestel rammelt en schudt, er worden nog meer longen getest. We dalen in hoog tempo en het toestel wordt hardhandig op de baan gezet, zeg maar rustig hard.

We lopen van het vliegveld naar het hotel, de bus en aanhanger met motoren staan er al. Wel mazzel dat Ivo de sleutels heeft. Gauw inschrijven, de kamer opzoeken en de motoren uitladen. Het is ff werken om de motoren eruit te krijgen. Als Ivo de bus in stapt reikt hij mij mijn vervoermiddel als eerste aan, een heuse Nimbus 2000. Dollepret natuurlijk. De lichtere fietsen uitladen gaat wel maar dan die grote kamelen wegen er goed in. Als de motoren geparkeerd zijn en de spullen naar de kamer gaan we naar het buffet. Het smaakt goed alleen jammer dat ze om 22u vragen of we het restaurant willen verlaten. Met moeite krijgen we nog een biertje die we op het terras op moeten drinken.

Op de één of andere manier weet men ons altijd weer te betrekken bij het organiseren van een of andere activiteit, zo ook deze keer. Mogelijk komt het doordat het woordje NEE niet voorkomt in onze woordenschat. Natuurlijk is het een voordeel dat we er zelf een draai aan kunnen geven. Zo hebben we zelf de hotels kunnen uitzoeken en alle route’s komen ook uit Westervoort. Ook is er een draaiboek gemaakt waarin de deelnemers alle wetenswaardigheden in kunnen opzoeken en controleren zodat er niet iemand op komt draven met bijvoorbeeld, geen helm.

Op dinsdagavond 26 april moeten we de motorfietsen en bagage inleveren tussen 18u – 20u. bij het clubgebouw. De speciaal ingerichte aanhanger van Memo Tours uit Ulft staat klaar om de motoren in te laden. Twee motoren worden in de bus geladen zodat de rest van de brommers met gemak in de aanhanger passen.

Onze motoren zijn 2 dagen later geladen vanwege familie omstandigheden. We zijn met z’n drieën naar Ulft gereden. Reina en ik op de motoren en Ivo met onze auto met daarin de bagage. In Ulft gelijk naar het terrein van Memo Tours gereden waar onze twee brommers verdeeld over aanhanger en bus. Zo, klaar voor de reis. Gerard moest wel op sokken naar huis terug want Reina was zo slim om geen vervangende schoenen mee toenemen terwijl haar laarzen daar in de bus werden geladen. Natuurlijk moet ik dan op sokken en niet zij.

Het materiaal is er klaar voor. De rijders hebben er zin in. Als nu het weer nog even mee werkt, dat zou niet verkeerd zijn. De vooruitzichten zijn goed, het beloofd een prima week te worden.

Twee clubleden (Henri en Hans) gaan de reis naar Spanje niet vliegen maar met hun eigen motoren overbruggen. Ze hebben vandaag donderdag 600 km afgelegd, het weer was redelijk met temperaturen tussen 2  en 10 graden en af en toe een regen- of hagel bui. niet extreem veel. Ze overnachten in Langres (Frankrijk) 100 km ten noorden van Dijon.

Vandaag zaterdag 30 april de laatste mails en verplichtingen van mijn werk weggewerkt. Gerard heeft de kippen voorzien van een schoon hok, buren hebben kippen en Piet instructies en Fritz is naar het pension.

De laatste berichten van Henri en Hans zijn binnen. Ze hebben vandaag 400 km gereden en overnachten in Perpignan vlak voor de Spaanse grens. Het was niet prettig rijden vandaag, tijdens de lunch in de Ardèche was er een hoosbui van 1,5 uur. Daardoor van de binnendoor route afgeweken en vanaf Montpellier de autoroute gevolgd. Het was niet prettig rijden met een zijwind met windkracht 9 en 13 graden.

IMG_0213

IMG_0214

IMG_0216

IMG_0221

IMG_0220

IMG_0218