 |
Na ons sneeuwavontuur gisteren op de Passo Manghen ben ik brak als ik opsta. Mijn vingers zijn stijf van het krampachtig vasthouden van het stuur en in mijn rechterhand zit een blauwe plek. Eerst maar ontbijten en dan naar de parkeergarage voor onze motoren. De koffers er weer op en we zijn klaar voor vertrek, zelfs Bennie is vandaag gelijk met ons klaar. Het is altijd ff zoeken naar het begin van de route, welke kant moeten we op? Hebben de satellieten onze doosjes al gevonden? Zo ook vandaag. Gerard is druk doende de weg te vinden als we een zebrapad naderen. Gerard is te druk met zijn doosje en neemt voorrang op de voetganger op het zebrapad. Bennie is niet druk met zijn doosje maar neemt wel voorrang op de voetganger. De voetganger komt en paniek en gaat in hoog tempo voor en achteruit tot de heren voorbij zijn.
Vandaag gaat de route naar Prestine. De route gaat al vrij vlot de Dolomieten in en met wegen die in Nederland niet geschikt zijn voor doorgaand verkeer qua breedte. Tel daar de vele haarspeldbochten bij op en mijn brakke staat dan weet je wel dat één plus één twee is en dan het slecht rijden is voor mij. Later vernam ik dat ik niet de enige was, die brak was na ons sneeuwavontuur alleen zei ik het eerder en moet eerder fysiek inleveren. Tja, dan moet ik toch toegeven dat vrouwen alleen, maar dan ook alleen op dit punt het zwakkere geslacht zijn.
Bij een wegomleiding gaat het naar Revereto daarna pikken we de route weer op en is het tijd voor koffie in Posina. Posina ligt in de Picoli Dolomiti. We zitten buiten aan onze 2e kop koffie als we in de verte een Harley horen pruttelen. En ja hoor daar is Bennie, de neus in de wind, gas erop en daar gaat ie. Afwachten maar waar we elkaar weer treffen. Vast staat dat wij 3en een andere aangepaste minder vermoeiende, route rijden als Bennie vandaag. Wat dat betreft is Bennie wel de bikkel van het gezelschap. Hij rijdt trouw de routes met de vele bochten.
Op een gegeven moment gaat het richting Riva de Garda oftewel het Lago di Garda. Het is lekker warm 28 C de ritsen in onze jassen staan open voor verkoeling. Je kan zien dat het in deze omgeving warmer is dan bij ons, de oleanders en bourganville’s staan in volle bloei. Ook is deze omgeving toeristischer is als waar we de afgelopen dagen geweest zijn. Daarna pikken we de route weer op en krijgen als toetje de Passo Di Crocedomini. Het is maar goed dat het warmer is al gisteren aangezien we op gegeven moment weer op 2km hoogte zitten. Gelukkig is dit het laatste stuk van de route van vandaag, we hadden deze pas kunnen omzeilen maar dat had niets veranderd aan de aankomsttijd.
Vanavond is het gesprek levendig het gaat over van alles en nog wat en vooral over het rijden van vandaag. Wat vast staat is dat het voor Gerard en mij te heftig is. Wij trekken het niet om dag in dag uit routes van >300 km met 70% van dit bochtenwerk. Wij rijden morgen een aangepaste route naar het volgend hotel Grotto Bragat in Lavena Ponte Tresa 279 km verderop volgens de route van de reisleider, de onze is 176 km.
Moi,
ik begrijp niet dat die voetganger over het zebrapad gaat. ik begrijp nu pas dat die dingen voor het oversteken van voetgangers zijn. altijd gedacht dat het een je ziet mij wel, je ziet mij niet weggedeelte is.
ik kan uit eigen motorervaring spreken dat je inderdied helemaal stuk kan zitten tijdens en/of na een rit. na al dat gesleur aan de motor. verstandig om de rustige route te rijden. even op adem komen en de spieren tot rust laten komen.
en eindelijk weer in de warmte is ook goed voor een Kral want beneden de 10 graden C beginnen we te bevriezen. alleen 1 liter pleegzusterbloedgeil per dag kan dan nog enig soelaas bieden. maarja, waar haal je dat spul?
kalm aan.
har en mat uut compas
Goh het weer is wel heel verschillend daar, ik dacht dat nederland erg was met van de een op de andere dag 10graden verschil, maar dit slaat alles denk ik…(al heeft nederland natuurlijk ook niet van die bergen,behalve montferlands bos 😉 )
Goed plan om even een dagje een rustigere route te rijden als je al zo vermoeid bent voordat er ongelukken gebeuren..