 |  |  |
Zowaar het is droog als we opstaan. Het wegdek is nog wel nat maar we nemen het risico. De regenbroeken blijven in tegenstelling tot gisteren in de koffer. We gaan vandaag van Kaltenbach in het Zillertal Oostenrijk naar Cortina d’Ampezzo in Italië een route van ruim 360 km. Maarrrrrrrrrrrr of we de route die Bennie uitgezet heeft via de B165 naar de Gerlospass met de Krimmler Wasserfall naar Mittersill, Grossglockner Hochalpenerstrasse, de B100 en B110, de Plöckenpass en daarna met een grote boog naar Cortina d’Ampezzo is nog maar de vraag. Als ik navraag doe bij de mevrouw van de dirndljurk over het weer van vandaag geeft wettervorslag het advies depassen te mijden. Er ligt nog sneeuw op die hoogtes, de wegen zijn wel vrij maar het is er erg mistig. Nou we zien wel en beginnen met goede moed aan de route.
De weg naar de Gerlospass met de Krimmler Wasserfall is goed, we rijden er in vlot tempo heen. Op hoogte van 1 km is het niet echt warm, het is 8 C. Als we bij de Krimmler wasserfall staan komen twee oldtimers de parkeerplaats op rijden. Een Rolls Royce en een nog oudere Austin Speedy. Ze doen mee aan de 28e Alpentour Rally. Dat de twee oldtimers veel bekijks hebben spreekt voor zich. Op deze manier krijgen we zomaar ongevraagd cultuur voorgeschoteld.
Het is nog droog als we verder gaan. Gerard en ik hebben besloten om niet over de Gross Glockner te gaan. We slaan rechtsaf in Mittersill, Bennie en Jan gaan links. Vanaf hier gaan we onze eigen route rijden, die gaat door de Felbertauerntunnel. We zijn nog maar amper afgeslagen of de regenbroeken moeten aan. De nevel met regen hangt tussen de bergen en het lijkt er niet op dat de nevel gauw optrekt. Na de tunnel gaat het naar Lienz, we willen als het weer opklaart vanaf hier de route weer oppakken. De Plöckenpass lijkt ons niet verkeerd. Helaas het weer knapt niet op en we nemen de kortste route naar Cortina d’Ampezzo via Sillian.
We rijden de Dolomieten binnen. De Dolomieten zijn grilliger als de Alpen. Ook hier regent het, met regelmaat hebben we onze handvatverwarming aan. Het asfalt is ronduit slecht te noemen. Blij zijn we als we koud en nat bij het hotel zijn. Nu wachten tot Bennie en Jan er zijn.
Bennie en Jan zijn er om 19.30u. Blijkt dat het koud was op Gross Glockner, 0,5 C. Dan nog een sneeuwschuiver voor je aan is niet echt zomers te noemen. Gauw uit de natte kleren, de spullen aan de kant en op zoek naar een restaurant.
Brr het ziet er maar koud uit daar..
Dan hebben we hier in nl toch meer geluk met een graad of 20..
Wel mooie oldtimers..!